Program merytoryczny
Przedstawiamy program merytoryczny leczenia uzależnień, czyli podstawowe narzędzia i metody jakich używamy w terapii i wychowaniu naszych pacjentów. Celem ich jest wielopłaszczyznowe oddziaływanie w sferach moralnej, intelektualnej, fizjologicznej i społecznej życia naszych podopiecznych, wyposażenie ich w różne umiejętności i narzędzia niezbędne do aktywnego życia w społeczeństwie bez chęci ucieczki w narkotyki czy w inne uzależnienia.
opis programu
Termin realizacji programu:
12 miesięcy (w niektórych przypadkach krótszy).
Odbiorcy programu:
Dzieci i młodzież w wieku 18-25 lata z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych (w tym uzależnienia krzyżowe)
Opis programu
Punktem wyjścia w konstruowaniu naszego programu jest traktowanie uzależnienia jako choroby pierwotnej i wielopłaszczyznowej, uszkadzającej sferę fizyczną, psychiczną, społeczną, duchową młodego człowieka. Nie pomija się jednak wpływów środowiskowych oraz nieprzystosowania społecznego jako istotnych przyczyn powstania choroby. Od 1985 lat w naszej placówce terapia prowadzona jest w dwóch grupach terapeutycznych zróżnicowanych wiekowo (18-20 lat i 21-25 lata). Podstawową metodą terapii jest społeczność terapeutyczna, rozumiana jako specyficzna metoda leczenia, wykorzystująca dynamiczne procesy wspólnie żyjącej i oddziaływającej na siebie grupy ludzi. Oddziaływania terapeutyczne oparte są przede wszystkim na zasadzie dobrowolności leczenia i równości wszystkich członków społeczności wobec wspólnie ustalonych i przyjętych zasad. Na bazie społeczności terapeutycznej prowadzimy zajęcia poznawcze, edukacyjne, psychoedukacyjne i wychowawcze , których celem jest wszechstronny rozwój w sferze emocjonalnej, intelektualnej i etycznej.
Masz pytania? skontaktuj się z nami
Metody pracy
Etapy leczenia
NOWICJAT – do 2 m-cy pobytu
Celem jest adaptacja w grupie, oswojenie się z zasadami obowiązującymi w społeczności, przygotowanie do zrozumienia przyczyn, które skłoniły go do sięgnięcia po narkotyki.
Terapia obejmuje zmianę zachowania w zakresie czynności samoobsługowych, higienicznych, naukę obowiązkowości i systematyczności pracy oraz identyfikację z chorobą.
Metody stosowane na tym etapie to udział w zebraniach społeczności terapeutycznej, praca na terenie ośrodka, uczestnictwo w sporcie i zajęciach kulturalno-oświatowych, wykłady edukacyjne na temat choroby.
ETAP DOMOWNIKA – od 2 do 10 m-ca pobytu
Celem jest zdiagnozowanie indywidualnych uszkodzeń i strat spowodowanych zażywaniem narkotyków, zmiana zachowań, nabywanie umiejętności interpersonalnych, rozpoznanie i akceptacja własnych ograniczeń, wytwarzanie narzędzi pozwalających na radzenie sobie w realnym życiu bez narkotyków oraz ogólny rozwój osobowości.
Na tym etapie pacjentowi powierza się wypełnianie coraz bardziej odpowiedzialnych ról i funkcji, ma on liczący się głos w społeczności i może wpływać na kształt i kierunek działań społeczności.
Metody – opracowanie indywidualnego toru (w ramach ogólnego programu) terapii na podstawie pogłębionej diagnozy, udział w zebraniach gospodarczych, uczestnictwo w warsztatach i treningach psychoedukacyjnych, zajęcia w grupach rozwoju osobowości, praca, sport, hipoterapia.
MONAROWIEC – od 10 do 12 m-ca pobytu
Na tym etapie leczenia wymagana jest duża samodzielność i samokontrola. W naszym programie przyjęliśmy trzy warianty tego okresu, ze względu na indywidualne uwarunkowania rodzinne, środowiskowe, szkolne i ogólny przebieg procesu leczenia. Pacjent w porozumieniu z kadrą może wybrać wariant pozostania w ośrodku jako MONAROWIEC-OPIEKUN, nakreślenie szczegółowego planu funkcjonowania i podjęcie działań mających na celu przygotowanie do wyjścia na zewnątrz. Pacjent może także pozostać w ośrodku i podjąć prace na zewnątrz, przygotowując się w ten sposób do opuszczenia ośrodka. Ostatni wariant przewiduje długoterminowe (ok.2 tyg.) przepustki w domu rodzinnym, podjęcie kroków w kierunku szeroko pojętej readaptacji społecznej (praca, szkoła, nawiązywanie nowych, „zdrowych” znajomości), powroty do ośrodka, konsultacje terapeutyczne i uczestnictwo w treningach i warsztatach. Celem tego etapu jest nabycie strategii samodzielnego radzenia sobie w trudnych sytuacjach, efektywnego rozwiązywania problemów dnia codziennego, akceptacji ograniczeń płynących ze świata zewnętrznego, efektywnego planowania i spędzania czasu, umacnianie postawy abstynencyjnej i wzmacnianie postaw pro-społecznych.
Metody stosowane do osiągnięcia tych celów to: udział w planowych zebraniach społeczności, sporządzenie planu leczenia na dwa miesiące, indywidualne konsultacje terapeutyczne, zajęcia interpersonalne, trening asertywnych zachowań abstynenckich, praca nad nawrotami.

Zakończenie pobytu pacjentów w naszym ośrodku nie traktujemy jako zakończenia leczenia z uzależnienia w ogóle.
Po szczegółowym zdiagnozowaniu ewentualnych obszarów trudności readaptacyjnych i zagrożeń w środowisku zamieszkania, ustalamy wraz z pacjentem plan działania na okres adaptacji. Plan może zakładać uczestnictwo w programie post rehabilitacyjnym (np. program mieszkań adaptacyjnych), korzystanie z pomocy grup wsparcia, AN lub innej profesjonalnej pomocy opiekuńczo – terapeutycznej.